‘Ik probeer rust en comfort te bieden’

Rosalie Wolfs werkt al jaren als verpleegkundige in de Alphense hospicewoning. Zij maakt onderdeel uit van het vaste team van Activite, waarvan altijd iemand aanwezig is om de benodigde zorg aan gasten te verlenen. “Al sinds mijn opleiding voel ik dat de terminale zorg echt mijn passie is. Ik vind het gewoon fijn om ervoor te zorgen dat onze gasten zo veel mogelijk rust en comfort ervaren, zodat zij op hun eigen manier het leven kunnen loslaten.”

Goed kijken en luisteren

“Bij sterven komt veel kijken, dat realiseren mensen zich niet altijd. Benauwdheid, angst, jeuk, misselijkheid, verwardheid of pijn: al die symptomen kunnen voorkomen en in elkaar overlopen. Als verpleegkundige probeer ik de verbanden te ontdekken om zo tot een goede persoonlijke begeleiding te komen. Dat is dus niet een kwestie van alleen maar een pilletje voorschrijven, maar eerder van heel goed luisteren en kijken. We voeren veel gesprekken, ook met de familie, en als gevoelsmens vind ik het waardevol om zo dichtbij te mogen komen. Je bouwt vaak al in korte tijd een vertrouwensband met elkaar op.”

Sparren met elkaar

“Dat ik hier mag samenwerken met vrijwilligers, geeft dit werk een extra dimensie. We werken allemaal vanuit een gedeelde passie en vullen elkaar goed aan. Vrijwilligers kijken soms anders naar de situatie van de gast, en dat kan mij dan weer helpen om bepaalde reacties van een gast te begrijpen. Op mijn beurt kan ik hun uitleggen waarom ik bepaalde keuzes maak vanuit mijn verpleegkundige achtergrond, zodat we onze zorg daarop kunnen afstemmen. Het is gewoon heel prettig om zo met elkaar te sparren over wat een gast van ons nodig heeft. In de afgelopen jaren is de terminale zorg complexer geworden. Gasten willen doorgaans meer regie over hun eigen stervensproces. Samen met het team en met de huisarts zoeken we dan naar een passende behandeling die aansluit bij wat onze gasten wel en niet willen. Dat kan voor iedereen iets anders betekenen, en die afwisseling houdt me scherp.”

Verwennen met aandacht

“En ja, natuurlijk maak je dan veel aangrijpende verhalen mee, die me soms lang bijblijven. Ik herinner me die ene vrouw toen ik net begon, die zo klaar was om het leven los te laten, dat ze me verraste met haar humor, de openheid en de lichtheid waarmee ze dat deed. En aan de andere kant die jonge vrouw onlangs, die vanwege een tumor een hoge dwarslaesie kreeg en ineens hard achteruitging, met al het eenzame verdriet van dien. Hoe het stervensproces ook verloopt, we doen er alles aan om mensen zo rustig en comfortabel mogelijk te laten zijn. In het hospice wordt de dag niet in een strak schema gegoten. We nemen extra tijd voor de verzorging en verwennen onze gasten met aandacht. Voor mij blijft het bijzonder dat ik onderdeel mag zijn van iemands allerlaatste stukje leven, en dat ik daarop van positieve invloed mag zijn. Dit werk is meer dan werk; het is mijn passie.”